Portal 2

Portal 2 jest grą logiczną z widokiem z perspektywy pierwszej osoby stworzoną przez firmę Valve i wydaną przez EA w kwietniu 2011 na PC, PlayStation 3 oraz Xboksa 360. Produkcja Valve jest kontynuacją wydanego w 2007 Portal, który wchodził w skład , wraz z Half-Life 2, epizodami HL2 oraz Team Fortress 2.

Główną bohaterką „dwójki” jest Chell, która budząc się w hotelowym pokoju, jest kompletnie zdezorientowana, a do drzwi dobija się mały robot/rdzeń Wheatley, komunikujący się za pomocą brytyjskiego akcentu. Po chwili okazuje się, że Chell spała przez ostatnie kilkaset lat w komorze hibernacyjnej, kiedy to cały budynek badawczy Aperture Science ulegał destrukcji. Wraz z nowym kompanem próbuje ona wydostać się laboratorium. Po krótkim czasie docierają do finałowego poziomu znanego z pierwszej części Portal, gdzie odnajdują GlaDOS. Niestety na skutek zupełnego przypadku zostaje ona uruchomiona. Pełna wściekłości GlaDOS, pamiętając kto doprowadził do jej wcześniejszego uśpienia, postanawia dać głównej bohaterce drugą szansę. A wszystko dla dobra nauki.

Portal 2 to gra, która za sprawą tytułowych portali zmusza gracza do myślenia i swoistego kombinowania, a nie tylko ciągłego chowania się i naciskania spustu. Oprócz trybu dla pojedynczego gracza, w grze znajdziemy również co-op, który przedłuża grę o kolejne kilka godzin. Oczywiście rozgrywka w nim jest sfabularyzowana i ściśle łączy się z końcówką gry. W tym trybie gracz może się wcielić w jednego z dwóch robotów testowych o imionach Atlas i P-Body. Każdy z robotów posiada swojego Gravity Guna, który może otworzyć maksymalnie dwa portale - odpowiednio niebieski i pomarańczowy dla Atlasa, i czerwony i żółty dla P-Body. Zagadki konstruowane przez GlaDOS są przy tym bardziej wymagające. W Portal 2, pierwszy raz w historii, gracze mogą pograć ze sobą online cross-platformowo, a dotyczy to posiadaczy konsoli PlayStation 3, komputerów klasy PC oraz „Maców”.

Oprawa graficzna idealnie współgra z klimatem Portal 2. Wraz z rozwojem fabuły, nie będziemy ograniczać się tylko do sterylno-pedantycznych, chłodnych poziomów, konstruowanych przez GlaDOS. Odwiedzimy np. starą część Aperture Science z lat 60', gdy prowadził ją jeszcze pierwotny założyciel firmy. Autorem ścieżki dźwiękowej jest kompozytor Mike Morasky.