Sonic the Hedgehog (2006)

Sonic the Hedgehog to trójwymiarowa platformówka wyprodukowana przez Sonic Team i wydana przez Segę na PlayStation 3 i Xboxa 360. Gra, by odróżnić ją od pierwszej części popularnej serii Niebieskich, określona była również jako Sonic 2006.

W Sonic 2006 tytułowy ponaddźwiękowy jeż ponownie zmierzy się ze swoim arcywrogiem - szalonym naukowcem doktorem Eggmanem. W ramach swojej nowej intrygi porywa on tym razem księżniczkę Elise z Soleanny podczas tzw. festiwalu słońca, w związku z czym bohaterowie (czyli Sonic i reszta jego ferajny) muszą wyruszyć z misją ratunkową.

Jeśli chodzi o rozgrywkę, mamy tu do czynienia z trójwymiarowym platformerem posiadającym elementy action-adventure. Głównym bohaterem jest oczywiście Sonic, ale oprócz niego zagramy też jako Shadow i Silver. Poziomy z niebieskim jeżem skupiają się na pokonywaniu przeszkód przy karkołomnych prędkościach i eskorcie Elise, u Shadowa jest podobnie, z tym że nierzadko kieruje on pojazdami, levele Silvera natomiast polegają przede wszystkim na używaniu jego zdolności telekinezy i cechuje je wolniejsze tempo. Oprócz tej trójki pojawią się też gościnnie inni znani bohaterowie, którzy powinni być znani zwłaszcza fanom uniwersum.

Akcja toczy się na tych samych planszach, lecz unikalne zdolności postaci pozwalają dostać się w inne miejsca. Nasi podopieczni rozpoczynają z pięcioma życiami i tracą je jeśli pozbawieni złotych pierścieni wejdą w kontakt z jakąś przeszkadzajką. Głównym wątek zaliczamy po przejściu czterech ‘historii’ - każda z nich to jeden świat (hub).

Oprócz głównego wątku produkcja Sonic Team posiada także inne atrakcje (niektóre udostępnione były dopiero jako dlc) - tryb Very Hard, Boss Rush, czyli seria starć z bossami obecnymi w grze, Team Attack Amigo, oraz multiplayer dla dwóch osób (kooperacja i rywalizacja).

Sonic 2006 nie odniósł sukcesu. Mówiąc więcej - był oceniany bardzo słabo. Gra najeżona była glitchami, które zabijały radochę z grania, a do tego dochodziły problemy ze sterowaniem i kiepsko działająca kamera. Powodem tego stanu rzeczy była organizacja procesu produkcji. Zespołowi nie pomógł fakt, iż przy niewielkim budżecie został on dodatkowo podzielony na dwie części - jedna miała dokończyć to, co zaczęła, druga skupiła się na grze powstającej z myślą o Wii.