Virtua Fighter 4

Virtua Fighter 4 to bijatyka wyprodukowana przez studio Sega AM2. Gra ukazała się pierwotnie na automatach, następnie trafiła na PlayStation 2. Była to pierwsza część VF, którą wydano na sprzęcie niewyprodukowanym przez Segę.

Virtua Fighter 4 to gra bardziej od poprzedniczek przyjazna żółtodziobom. Zmiany dotyczyły w niej np. uników. Usunięto przycisk za nie odpowiedzialny, a zarazem podzielono je na dwa rodzaje - wykonane prawidłowo i nieprawidłowo. Te drugie sprawiały, że przez chwilę byliśmy bezbronni i wystawieni na ataki rywala. VF4 pozwalało także uciekać z rzutów i czas jaki na to mieliśmy został wydłużony względem wydanej jeszcze na Dreamcasta “trójki.”

Względem “poprzedniczki zmieniono także areny. Twórcy postanowili powrócić do rozwiązania z pierwszych dwóch części, gdzie zawodnicy poruszali się po płaskich powierzchniach. Jak tłumaczono, miało to wyeliminować wszelką losowość. W zamian rozwinięto za to możliwości walki przy ścianach.

W grze zaimplementowano rozbudowany tryb treningowy. Podzielono go na trzy części: Command Training (gracz wykonuje po kolei wszystkie ciosy z listy), Free Training i Time Trial. Znaleźć w nim mogliśmy również encyklopedię zawierającą sporo terminów związanych z systemem walki VF4, listy ciosów dla każdej postaci, porady dotyczące systemu walki, proponowane combosy, informacje o timingu oraz wiele innych przydatnych rzeczy. 

“Czwórka” oddawała do naszej dyspozycji dwanaście postaci znanych z poprzednich odsłon serii (wśród nich Dural) oraz cztery nowe. Dwie z nich, Vanessa Lewis oraz Lei-Fei, walczyły przy użyciu więcej niż jednego stylu, co było nowością w VF. W grze miał znaleźć się Taka-Arashi przedstawiony w VF3, ale ponoć nie pasował do wprowadzonych zmian.