Wolfenstein

Wolfenstein jest strzelaniną z widokiem z perspektywy pierwszej osoby wyprodukowaną wspólnie przez Raven Software, id Software, Pi Studios, Endrant Studios i wydaną przez firmę Activision Blizzard w sierpniu 2009 roku na PC i konsole PlayStation 3 oraz Xbox 360. Gra jest sequelem wydanego w 2001 roku Return to Castle Wolfenstein.

Jak w każdej kolejnej części Wolfenstein, tak i teraz wcielamy się w rolę B.J. Blazkowicza, który od zarania dziejów stara się uprzykrzyć życie Niemcom. B.J. odkrywa dziwny, potężny artefakt dający posiadaczowi niespotykane moce (np. spowalnianie czasu, dostrzeganie ukrytych pomieszczeń), który wcześniej znaleźli Niemcy. Ci chętnie przerobiliby go na broń masowej zagłady, jednak tutaj do akcji wkracza główny bohater gry, by powstrzymać Trzecią Rzeszę przed nikczemnymi planami. W tym celu udaje się do miasta Isenstadt w głębi Niemiec, gdzie będzie pracował z grupą rebeliantów, by powstrzymać odwiecznego wroga.

Wolfenstein nie jest standardowym, liniowym FPS-em. Wkrótce po rozpoczęciu zabawy gracz jest w stanie eksplorować miasto, które pełni rolę swego rodzaju huba, z którego przenosić się można do konkretnych misji. Po przeniesieniu się już do właściwych etapów, szybko okazuje się, że gra jest w dużej mierze oldschoolowa i dostarcza poziomy, w których trudno się zgubić, choć z czasem B.J. trafia w bardziej rozbudowane i rozległe miejsca. Na wszystkich poziomach porozrzucano masę sekretów, począwszy od tajnych akt aż po worki ze złote, dające środki na późniejsze upgrade'y broni. Ulepszenia do broni bardzo się przydają, gdyż o ile na początku jest łatwo i zwykłe odmiany Niemców nie stwarzają większych problemów, tak z czasem pojawiają się coraz groźniejsze osobniki, często zmutowane, czy dysponujące nadprzyrodzonymi mocami, więc ich unicestwianie nie jest już takie proste. Oprócz kampanii dla samotnego gracza, Wolfenstein oferuje także opcję zabawy wieloosobowej. Autorzy do dyspozycji graczy oddali trzy tryby sieciowe: Team Deathmatch, Objective oraz Stopwatch.

Oprawa graficzna Wolfenstein jest solidna, jednakże w żadnym wypadku nie zachwyca. O ile niektóre etapy prezentują się bardzo dobrze, tak już na przykład uliczki miasta Isenstadt są sterylne i zbyt podobne do siebie. Autorem klimatycznej ścieżki dźwiękowej jest amerykański kompozytor Bill Brown.