Niedobrani – recenzja filmu. Zabawnie i inteligentnie

Rzadko w ostatnim czasie można trafić w kinie na naprawdę udaną komedię, która z jednej strony byłaby niegłupia i miała sympatycznych bohaterów, z drugiej rzeczywiście śmieszyła. Tym bardziej należy docenić te produkcje, które spełniają wszystkie te wymogi oraz dorzucają jeszcze kilka atutów. Przykładem tego mogą być Niedobrani w reżyserii Jonathana Levine’a.

Fred Flarsky jest dziennikarzem mającym żelazne zasady, starającym się odkrywać afery i pisać prawdę prosto z mostu, często w sposób dość wulgarny. Pewnego dnia jednak musi zakończyć współpracę z dotychczasowym pracodawcą. Przypadkowo wpada na swoją opiekunkę sprzed wielu lat, Charlotte Field, obecnie pełniącą funkcję Sekretarz Stanu. Postanawia ona zatrudnić Freda do pisania przemówień, gdyż powoli szykuje się do kampanii prezydenckiej.

Niedobrani – inteligentna i bardzo zabawna historia

Główną siłą Niedobranych nie jest tylko humor, o którym za chwilę. Warto docenić też to, że fabuła jest bardzo dobrze skonstruowana i niesie w sobie coś więcej niż wyłącznie rozrywkę. Jest tu trochę o polityce, która jest jednym wielkim teatrem, bo bardziej liczy się wizerunek i to, w jaki sposób coś się mówi, niż rzeczywiste czyny. To także bardzo niewdzięczne zadanie, bo z jednej strony trzeba często chodzić na zgniłe kompromisy i oszukiwać samego siebie, że ma to sens, z drugiej de facto nie ma się życia prywatnego, bo w każdej chwili mogą się pojawić kamery, a opinia publiczna chętnie oceni każdą, nawet najmniejszą wpadkę. Niedobrani są więc fantazją na temat tego, że można pozostać wiernym ideałom, olać to, jak coś zostanie odebrane i po prostu powiedzieć prawdę oraz być sobą starając się o najważniejszy urząd w państwie. Trzeba przyznać, że gdyby tak było w rzeczywistości być może żylibyśmy w lepszym świecie. Jest tu też trochę o tym, jak wielką władzę mają bogaci oraz jak skrajnie różne narracje prowadzą media stojące po dwóch stronach barykady. Ale spokojnie, wszystko to podane jest w sposób bardzo przystępny i inteligentny, a przede wszystkim niesamowicie zabawny. Praktycznie nie ma tu nietrafionych żartów, albo żenujących dowcipów. Bywa ostro i wulgarnie, ale granica dobrego smaku nie zostaje przekroczona. Nie pamiętam, kiedy ostatnio tyle śmiałem się w kinie. Wydaje mi się jednak, że z niektórych wątków można było wyciągnąć jeszcze więcej komizmu. Ale to niewielki zarzut. Warto też docenić, że film Levine’a ma bardzo dobrze poprowadzony wątek romantyczny (Niedobrani to w – przynajmniej w pewnym stopniu – komedia romantyczna), w którym dwójka bohaterów zanim zorientuje się, że coś do siebie czuje, ma okazję się porządnie poznać, porozmawiać i wzajemnie zrozumieć. Nie zdarza się to wcale tak często, tym większe uznanie się należy twórcom.

Niedobrani – doskonała para głównych wykonawców

Prawdopodobnie nie udałoby się tego wszystkiego osiągnąć, gdyby nie wcielający się w główne role Charlize Theron i Seth Rogen. Wiedziałem, że ten drugi ma talent komediowy oraz sporo luzu, ale Theron mnie zupełnie zaskoczyła. Dowodzi to tylko, jak wybitna jest to aktorka. Tutaj jest naturalna, doskonale czująca nastrój i bezbłędnie trafiająca w komediowe tony, a gdy trzeba pokazująca inną, nieco smutniejszą stronę swojej bohaterki. Podkreślić trzeba, że tytuł filmu niezbyt pasuje do Theron i Rogena, którzy mają wprost doskonałą chemię i tworzą iście rewelacyjny ekranowy duet. Wspierani są do tego przez bardzo solidny drugi plan oraz epizodyczne występy Andy’ego Serkisa, Boba Odenkirka i Alexandra Skarsgarda.

Całość ma świetne tempo, bardzo dobrze dobrane piosenki i odpowiednio zaplanowane węzły dramatyczne. Innymi słowy Niedobrani to naprawdę znakomita komedia, która powinna Wam zapewnić dużo dobrej rozrywki.

PS Film w kinach od 10 maja.