MediEvil: Resurrection

Gracz ponownie wciela się w kościotrupa Sir Daniella Fortesque. Największy antagonista, którym ponownie jest czarnoksiężnik Zarok, powraca do krainy Gallowmere, wysysając przy okazji dusze jej mieszkańców i zamykając je w swojej różdżce. W zamian wskrzeszone zostały zastępy zombie, ghuli i tym podobnych maszkar, mających za zadanie nie dopuścić, by nasz protagonista przywrócił ład w krainie.

 

Rozgrywka nie odbiega szczególnie od tego, z czym mieliśmy do czynienia w poprzednich częściach gry. Główny bohater przy pomocy przeróżnego oręża musi utorować sobie drogę poprzez kolejne poziomy. Twórcy zaimplementowali dużo różnorodnego sprzętu, zaczynając od wyrwanej ręki Sir Daniella, po miecze, topory oraz broń miotaną, taką jak sztylety do rzucania bądź kuszę. Część uzbrojenia można znaleźć eksplorując lokacje, resztę wystarczy zakupić w przeznaczonym do tego sklepie. Niektóre przedmioty ulegają zniszczeniu, a ich naprawa czasem jest konieczna, by rozwiązać zagadkę logiczną. 

 

Mechanika walki nie uległa tutaj zmianie. Dalej opiera się na naciskaniu jednego z dwóch przycisków odpowiadających za atak w poziomie bądź pionie. Sir Daniell potrafi wykonywać także krótkie kombinacje ciosów, których skuteczność nie zawsze odbiega od używania jednego przycisku, za to są dosyć efektowne. Wszystkie znajdujące się tutaj lokacje zostały w mniejszych lub większym stopniu przemodelowane i podrasowane w stosunku do Medievil 1 i 2. Parę poziomów usunięto, uznając je za niepotrzebne. Klimat jaki panuje w czasie zabawy poszedł jeszcze bardziej w stronę groteski i czarnego humoru niż horroru. Podczas zabawy słychać w pełni orkiestrową muzykę, która wypadła bardzo pozytywnie, zawierając motywy pojawiające się przede wszystkim w części pierwszej serii. 

 

Medievil: Resurrection został stworzony w pełnej grafice 3D lecz bez możliwości swobodnego obracania kamerą, którą można jedynie wycentrować w kierunku, w którym spogląda protagonista. Gra prezentuje bardzo staroszkolny styl nie tylko pod względem zabawy, ale i też oprawy wizualnej, zdecydowanie odbiegając od maksymalnych możliwości konsolki PSP.