Mortal Kombat: Unchained to bijatyka 3D wydana na konsolkę PlayStation Portable 15 listopada 2006 roku, zaś do Europy trafiła 24 listopada 2006 roku. Mamy tu do czynienia z różniącym się w kilku aspektach portem Mortal Kombat: Deception, które jest znane posiadaczom między innymi konsoli PlayStation 2.
Dalsza część tekstu pod wideo
Głównym trybem zabawy jest Kombat składający się na Arcade, Endurance i Practice. Arcade to klasyczna drabinka z czekającym na końcu bossem. W trybie tym możemy także poznać historię poszczególnych bohaterów. Z kolei Endurance to swoisty Survival, gdzie toczymy jednorundowe walki z kolejnymi oponentami, a pasek zdrowia nie odnawia nam się przy nowej potyczce. Practice jak sama nazwa wskazuje, oznacza trening, w którym gracz sprawdza kombinacje ciosów i trenuje swoje umiejętności.
W grze zaimplementowano też takie minigierki jak Chess Kombat, będące wariacją na temat szachów w mortalowych klimatach i zmienionej mechanice oraz Puzzle Kombat, czyli klon Tetrisa w realiach krwawego pojedynku. Rozgrywka tutaj swoim wyglądem przypomina Pocket Fighter z postaciami super deformed. Bardzo ciekawym trybem gry jest Konquest mający swe korzenie w Mortal Kombat: Deception, jednak tutaj został on poddany liftingowi. Zabawa w nim polega na eksplorowaniu świata Mortal Kombat i szkoleniu swojej postaci, nie będącej żadnym obecnym ani wcześniejszym wojownikiem z serii MK. Po drodze spotykamy różne osobistości pokroju Sub-Zero, który szuka nowych członków do swojego klanu. W miarę postępów rozwijamy swoje zdolności oraz uczymy się nowych ciosów. Gra pozwala także na pojedynek z żywym przeciwnikiem za pośrednictwem Wi-Fi.
W Mortal Kombat: Unchained znalazło się 30 postaci dostępnych do wyboru z menu głównego, w tym sześciu bonusowych, niedostępnych w
Mortal Kombat: Deception. Są to kolejno Jax, Frost, Blaze, Kitana, Goro i Shao Kahn. Każdy bohater ma po dwa style walki oraz możliwość użycia unikalnej broni białej podczas starcia. W systemie walki zawarto tzw. Combo Breaker, który pozwala przerwać kombinację ciosów przeciwnika do trzech razy na rundę. Dorzucono również Hara-Kiri, czyli swego rodzaju samobójstwo własnej postaci nim zostanie na niej wykonane Fatality przez wroga. Poza tym spotykamy tutaj stage Fatality jak i dwupoziomowe, interaktywne areny. Gra została pozytywnie przyjęta przez branżę. Graficznie tytuł prezentuje się dobrze, postacie są starannie wykonane, a szczegółowe areny nie odbiegają od standardów znanych z konsolki PSP.
Komentarze (3)
SORTUJ OD: Najnowszych / Najstarszych / Popularnych