Akwizytor Eddy Gordo

Czy pojedyncza postać w branży gier video może zostać system-sellerem? Oj tak, zapytajcie Eddyego Gordo.

Moja przygoda z grami nie zaczęła się od PSXa, a od legendarnego Pegasusa. Famicom/NES w wersji Polak-rodak był spełnieniem marzeń o możliwości sterowania obiektami znajdującymi się na ekranie telewizora. Spędziłem dziesiątki godzin w Mario, Contrze i innych ośmiobitowych klasykach. Era 16-bitowa całkowicie mnie ominęła, skoro konsola działała to po co rodzice mieliby wydawać pieniądze na kolejną? Wtedy odwiedziłem mojego starszego kuzyna i na ekranie pojawił się on - Eddy Gordo.

Pamiętacie ten moment? Jeśli nie, jesteście w stanie wyobrazić sobie przeskok z ośmiobitowych bijatyk wprost do Tekkena 3? Moje pierwsze pytanie po zobaczeniu tego - czy to gra? CZY TY NIM NAPRAWDĘ STERUJESZ? To wydawało mi się niedorzeczne, głębia towarzysząca gameplayowi w Tekkenie, naturalne, anatomiczne ruchy, 4 osie w których mogła poruszać się postać, grafika i on...Eddy Gordo.

Nie wiem czemu czasami dany wytwór ludzkiej wyobraźni staje się legendą, ludzie wręcz oblekają niektóre postaci w chęci ogrzania się w ich blasku, czemu te postaci w swoich czasach i długo, długo potem utrzymują status "cool", "fajne", dobrze się kojarzą, budują markę swoją oraz systemu, do którego "należą". Tekken jako seria obfituje w takie kanoniczne postaci, ale na moim osobistym szczycie, zwłaszcza w kluczowym dla marki PlayStation momencie pozostaje Eddy.

Może to historia kryjąca się za postacią (chociaż w Tekkenie każdy ma jakąś do opowiedzenia, jeśli jest uczestnikiem turnieju - jej/jego życie musiało mieć zakręty), a może to po prostu... capoeira, dready i okulary. 

Edgar Davids - nie lubisz piłki, ale on był cool, prawda? Kampanie Nike Freestyle, okulary, dready. W 1995 jego styl zaczął przypominać Eddyego, ale Eddy pojawił się w Tekkenie 3 w...1997.

Całe szczęście Eddyego zaprezentowano dopiero w trzeciej odsłonie serii, kiedy silnik fizyczny gry mógł wykrzesać maksimum możliwości, jakie niósł za sobą styl Eddyego. Niesamowite było to, jak lekka była to postać dla casuali, ale jak wielką głębię miał jego gameplay dla osób z wyższym skillem.

Podsumowując - nie twierdzę, że bez Eddyego marka PlayStation nie zostałaby wiodącym producentem gier i konsol i dominatorem rynku, ale Eddy sprzedał bardzo dużo egzemplarzy pierwszego PSXa, a potem? A potem już z górki.

Pracownik miesiąca, Eddy Gordo.