Disgaea 4: A Promise Unforgotten

Disgaea 4: A Promise Unforgotten to strategia turowa wyprodukowana przez studio Nippon Ichi na PlayStation 3. “Czwórkę” wydano w 2011 roku, jej wzbogaconą o dodatki konwersję zapowiedziano także na PlayStation Vita.

“Czwórka” wprowadziła kilka znaczących zmian do serii. Developer postarał się choćby o ładniejszą oprawę graficzną, która od czasu pierwszej części pozostawała z grubsza na tym samym poziomie, a także postawił na inne wątki w scenariuszu. Disgaea 4 kręci się więc wokół politycznych intryg (oczywiście przedstawionych z typowym dla cyklu humorem), a głównym bohaterem jest wampir Valvarotes, dawny tyran, który chce obalić prezydenta zaświatów.

Podstawowe założenia gameplayu nie zmieniły się wiele. Bitwy rozgrywają się w systemie turowym, na “szachownicach” typowych dla wielu innych reprezentantów gatunku. Nasi podopieczni mają do dyspozycji rozmaite rodzaje umiejętności, mogą także podnosić znajdujące się na arenach obiekty, a nawet samych siebie. W ten sposób budują wieżę dzięki której potrafią np. zgarniać normalnie niedostępne przedmioty.

Z “trójki” wraca umiejętność magichange, która umożliwia transformację potworów w bronie, nowością jest zaś funkcja Demon Fuse, czyli fuzje demonów. Łącząc je tworzymy potężnego sprzymierzeńca, którego także da się przemienić w oręż.

Bazą wypadową Valvarotesa jest Hades, gdzie można kupić ekwipunek, uzupełnić zapasy i zadecydować, w które miejsce na mapie się udać. W przeciwieństwie do hubów z poprzednich części serii tutaj sami aranżujemy sobie wystrój i tym podobne rzeczy.

Z czasem protagonista będzie przejmował kontrolę nad coraz większym terytorium zaświatów, co umożliwi mu zdobycie większej liczby sojuszników. Tych można dyscyplinować, czyli kazać im wykonywać konkretne, ustalone czynności. Mechanika ta to także nowość przedstawiona w Disgaea 4.

W grze zaimplementowano funkcje sieciowe, np. konstruowanie łajb pirackich, którymi można najeżdżać światy innych graczy i kaptować ich podopiecznych. Poza tym warto napomknąć o bitwach tychże statków, dzieleniem się stworzonymi przez siebie mapami i wysyłaniem ministra spraw zagranicznych, by wpływał na senaty naszych oponentów. Developer udostępniał również DLC.