Dishonored

Bethesda nie zraziła się do tematu zupełnie nowych IP po fiasku związanym z premierą Hunter: The Reckoning , RAGE oraz Brink . Wydawca postawił w 2012 roku na świeżą markę, w dodatku od mało znanego dewelopera. Tym razem taka decyzja okazała się być strzałem w dziesiątkę - Dishonored zjednało sobie szybko przychylność nie tylko recenzentów, ale również setek tysięcy graczy.

Co wpłynęło na sukces Dishonored na tyle by gra była rozważana jako kandydat do wyboru na najlepszą produkcję 2012 roku? Arkane Studios postawiło w gameplayu nowej gry na skradankowe motywy, ale podało je w sandboksowym stylu, który umożliwia wykonanie każdego zadania na wiele różnych sposób. Jako główny bohater Corvo możemy starać się ukrywać przed wzrokiem strażników. Możemy również unieszkodliwiać ich bez mordowania (usypianie przeciwników). W razie potrzeby da się również urządzić naszym oponentom prawdziwą krwawą łaźnię, posługując się nie tylko morderczym arsenałem (m.in. kusza z różnymi rodzajami bełtów, składany sztylet, pistolet), ale również zdolnościami o charakterze magicznym. Możemy np. używać podmuchów wiatru do przewracania nieprzyjaciół, albo przywoływać stada szczurów, które zjedzą nieszczęśników żywcem.

Ważnym elementem zabawy w Dishonored jest również możliwość pokonywania przestrzeni w orientacji wertykalnej. Oznacza to, że lokacje zwiedzamy wielokondygnacyjnie - Corvo świetnie skacze, a do tego posługując się umiejętnością teleportacji o kilkanaście metrów do przodu, staje się zwinny niczym kot i bez problemów wdrapuje się np. na dachy. Gra nagradza nas za przechodzenie poziomów możliwie jak najciszej, bez mordowania nikogo.

Bardzo ważnym elementem doświadczenia Dishonored są lokacje zaprojektowane przez twórcę słynnego City 17 w Half-Life 2. Viktor Antonov stworzył przy okazji gry Arkane Studios mroczną, klimatyczną wizję miasta ogarniętego epidemią i trawionego przez ucisk arystokratycznych warstw społecznych. Dishonored wyróżniło się oprócz znakomitego gameplayu w kampanii singleplayer (w grze brakuje trybu online) ciekawym scenariuszem. W wielu lokacjach deweloperzy zostawili wiele notatek, listów lub dzienników dźwiękowych. Poznając te opcjonalne wątki fabularne wzbogacamy znacznie recepcję metropolii Dunwall.