Warhammer 40,000: Space Marine 2 - Wstęp do kampanii: Zadania, bronie, wrogowie
Wstęp do kampanii - Warhammer 40,000: Space Marine 2.
Kampanię fabularną w Warhammer 40,000: Space Marine 2 otwiera Wstęp. To coś w rodzaju szybkiego samouczka. Na tym etapie świat chaosu przemierzamy w pojedynkę – dopiero później dołączają do nas dwaj towarzysze (czyli inni gracze – lub boty).
Wstęp w nowej grze od Saber Interactive możemy pominąć – odpowiednią opcję znajdziemy, gdy spauzujemy rozgrywkę. Jednak zaleca się poświęcenie czasu na przejście tego poziomu – dzięki niemu ekspresowo poznamy podstawowe zasady i mechaniki Warhammer 40,000: Space Marine 2.
We Wstępie do gry z kapitanem Titusem mamy do wykonania kilka głównych zadań. Najpierw musimy dotrzeć do zestrzelonego statku Straży Śmierci, gdzie znajdziemy bombę wirusową. Następnie gra kieruje nas do wyrzutni orbitalnej, gdzie należy podłożyć wspomnianą bombę i ją aktywować.
W Warhammer 40,000: Space Marine 2 raczej nie sposób zabłądzić – od samego początku trzeba podążać za żółtym znacznikiem podpisanym – w zależności od sytuacji – „Interakcja” lub „Dotrzyj”. Poszczególne drogi i przejścia są tu też mocno ograniczone – w zasadzie przez całą grę mamy do czynienia z zamkniętymi tunelami, dzięki którym od punktu A do punktu B trafiamy z niemal zamkniętymi oczami. Przedsmak tego oferuje nam Wstęp.
We Wstępie zyskujemy także dostęp do trzech rodzajów broni: miecza łańcuchowego, pistoletu i karabinu boltowego.
Ta część kampanii fabularnej w Warhammer 40,000: Space Marine 2 oferuje parę krwawych starć. Naszą podróż do statku i wyrzutni orbitalnej zakłócają ataki stworów, jednak na tym etapie są to stosunkowo niewielkie gromady. Pokonanie ich nie powinno stanowić większego wyzwania – twórcom chodziło raczej o to, by we Wstępie oswoić graczy z walką, a nie rzucać ich na głębokie wody od pierwszych minut.
Nie zmienia to jednak faktu, że na zakończenie tego etapu czeka nas starcie z większym przeciwnikiem (czyli czymś w rodzaju bossa). To dobry test naszej umiejętności stosowania uników. Jednak w tym przypadku nie warto się zanadto wysilać: niezależnie od tego, jak nam idzie, i tak... przegrywamy tę walkę.
